Pojęcie czasu w wierszykach edukacyjnych -

Wierszyki edukacyjne sposobem na przybliżenie dziecku pojęcia czasu? Świetny pomysł! Nauka przez zabawę, jak zawsze najmilsza i najbardziej efektywna. Na początek wierszyk edukacyjny, a na końcu wpisu prezentujemy ciekawy zabawowy pomysł, na zapoznawanie naszych maluszków z porami roku. Miłego czytania!

Cztery pory roku

Wiosna, lato, jesień, zima,

to są cztery pory roku.

Każda piękna na swój sposób,

w każdej mnóstwo jest uroku.

Pierwsza — wiosna, świeża, rześka,

ze snu budzi drzewa, kwiaty,

budzą się po śnie zimowym:

jeże, susły, miś brunatny.

Później lato następuje.

Z latem gorąc się kojarzy,

morze, basen lub jezioro,

babki z piasku, dzień na plaży.

A po lecie idzie jesień.

Z drzew spadają wszystkie liście,

tworząc dywan kolorowy,

lecz na dworze chłodno, mgliście.

W końcu przyszedł czas na zimę.

Święta, mrozy, śnieg, bałwanki.

Jeśli spadnie dużo śniegu,

będzie można pójść na sanki.

Zimą znowu chrapią misie,

w domu strojna w bombki sosna,

lecz nadejdzie, jak co roku,

czas, że zbudzi wszystko wiosna.

I od nowa takie koło,

znowu długi rok zatoczy,

po kolei każdą porą,

wszystkie dzieci zauroczy.

(Beata Gruszecka-Małek)

Wiosna, lato, jesień, zima, to są cztery pory roku.

Każda piękna na swój sposób, w każdej mnóstwo jest uroku.

Pierwsza — wiosna, świeża, rześka, ze snu budzi drzewa, kwiaty,

budzą się po śnie zimowym: jeże, susły, miś brunatny.

Później lato następuje. Z latem gorąc się kojarzy,

morze, basen lub jezioro, babki z piasku, dzień na plaży.

A po lecie idzie jesień. Z drzew spadają wszystkie liście,

tworząc dywan kolorowy, lecz na dworze chłodno, mgliście.

W końcu przyszedł czas na zimę. Święta, mrozy, śnieg, bałwanki.

Jeśli spadnie dużo śniegu, będzie można pójść na sanki.

Zimą znowu chrapią misie, w domu strojna w bombki sosna,

lecz nadejdzie, jak co roku, czas, że zbudzi wszystko wiosna.

I od nowa takie koło, znowu długi rok zatoczy,

po kolei każdą porą, wszystkie dzieci zauroczy.

(Beata Gruszecka-Małek)

Pory roku w pierwszym kroku.

Do pojęcia czasu odnoszą się pory roku, miesiące, dni tygodnia, godziny itd. Z wiadomego względu przeważnie jako pierwsze, dzieci poznają pory roku – pór roku mamy tylko cztery i do tego bardzo „widoczne” (co poza naszą strefą klimatyczną nie musi już być tak oczywiste).

Pięknych wierszy podkreślających przyrodnicze atrybuty każdej z pór w polskiej literaturze mamy dość sporo, my natomiast prezentujemy powyższy wierszyk edukacyjny dla dzieci, jako pomocniczy.

Kluczem do łatwego zapamiętania pór roku i ich kolejności następowania po sobie, razem z wierszem, są ilustracje i wyobraźnia dziecka. Dziecko, poznając nazwy pór roku, doskonale potrafi przywołać w swojej pamięci to, co już zna i zwyczajnie połączyć doświadczenia z tym, czego się z wiersza uczy i dowiaduje – np. że wiosna to czas, kiedy na łące pojawia się tak dużo kwiatów – „przecież robiliśmy razem wianuszek”, a zimą z kolei z nieba spadał biały puch i Mikołaj przyniósł dziecku prezent.

Zanim dziecko zrozumie, że 5 minut to nie wieczność 🙂

Dzieci zazwyczaj zaczynają używać pojęć związanych z czasem około 4. roku życia, ale jeszcze sporo tego czasu musi upłynąć, zanim posiądą świadomość jego definicji oraz tego, czym jest „jutro”, „wczoraj” itd. Mogą z czasem kojarzyć, że „jutro” dotyczy czegoś, co się wydarzy w intuicyjnie pojmowanej niedługiej przyszłości, ale to dopiero początek złożonego procesu. Pewnie z doświadczeń wiemy, jak olbrzymie dla dziecka wydaje się czasem 5 minut :). Nim dzieci pojmą metaforyczne rozumienie czasu, opierają się na obrazowym pojmowaniu. Oznacza to, że „płynący czas” może być dla nich rzeką, łodzią, statkiem.

A dlaczego wiersze są wyjątkowo cenne, jeśli chodzi o zapoznawanie dzieci z jednostkami i pojęciami odnoszącymi się do czasu (i w gruncie rzeczy wszelkiej innej wiedzy)? Oczywiście odpowiedzią jest tu mnemotechnika rymu, czyli technika ułatwiająca zapamiętywanie, przyswajanie i odtwarzanie w pamięci. Wiersz niejako wbudowuje w pamięć dziecka pewien rytm, melodię, kolejność i uczenie się staje się proste. Sami z pewnością świetnie pamiętamy z dzieciństwa sporo — przynajmniej fragmentów — wierszy.

Uczyć dziecko rozpoznawania pór roku można bardzo wcześnie, w ogóle uczyć czegokolwiek, można bardzo wcześnie, obserwując naturalnie zainteresowanie dziecka danym zjawiskiem i nie robiąc nic „na siłę”. Jeśli dziecko chętnie słucha, mówmy, czytajmy, uczmy, tłumaczmy i nie bójmy się, że ono nie rozumie! Przyjdzie czas, że to, czego nie rozumie do końca dziś, kiedyś sprawi, że lepiej i szybciej zrozumie to w przyszłości. Wszystko, co mówimy i robimy, ma sens, każda rysa na kamieniu, każda kropla drążąca skałę. Czemu na przykład nie tłumaczyć małemu dziecku, „pomagającemu” w kuchni, czym jest 3/4 szklanki mleka, chociażby dzieląc z nim kredką szklankę na 4 części — jeśli chętnie słucha? Oczywiście nie stawiajmy przed dzieckiem zadań niemożliwych do wykonania, bo takie działanie przyniesie jedynie szkodę.

Rozsypanka, zabawa wierszem.

Wracając do pór roku, świetne są także zabawy z wierszykiem w tle, narysujmy z dzieckiem lub wydrukujmy 4 rysunki przedstawiające: wiosnę lato, jesień i zimę, a następnie zachęćmy dziecko do dopasowywania wierszykowej „rozsypanki -cytowanki” do obrazków:

1. „Pierwsza — wiosna, świeża, rześka, ze snu budzi drzewa, kwiaty,

budzą się po śnie zimowym: jeże, susły, miś brunatny.”

2. „Później lato następuje. Z latem gorąc się kojarzy,

morze, basen lub jezioro, babki z piasku, dzień na plaży.”

3. „A po lecie idzie jesień. Z drzew spadają wszystkie liście,

tworząc dywan kolorowy, lecz na dworze chłodno, mgliście.”

4. „W końcu przyszedł czas na zimę. Święta, mrozy, śnieg, bałwanki.

Jeśli spadnie dużo śniegu, będzie można pójść na sanki.”

Miłej zabawy! Oczywiście zachęcamy do podzielenia się w komentarzach swoimi pomysłami i spostrzeżeniami oraz jak Wam się podoba wpis.